Strijen 3 vergeet zichzelf te belonen in aantrekkelijk bekerduel.

Zaterdag 15 september stond voor Strijen 3 de uitwedstrijd tegen DBGC 2 op het programma. De laatste poulewedstrijd, waar een overwinning zou volstaan om door te gaan in de beker. Tijdens de warming-up bleek al snel dat dit een lastige opgave zou worden tegen een tegenstander uit de tweede klasse. Terwijl de spelers van DBGC zich opwarmde met een intensiteit waar Gertjan Verbeek jaloers op zou zijn, was er bij de warming-up van Strijen geen duidelijke structuur of vorm waarneembaar. Vooral veel gelach was hoorbaar ten tijden dat de godenzonen hun stramme spiertjes van de donderdagtraining los gooiden. 

Om exact twaalf uur floot de gewaardeerde scheidsrechter voor de start van de wedstrijd. En waar op papier een groot krachtverschil te verwachten was, bleek hiervan niets tijdens de eerste helft. DBGC probeerde het wel. Maar meer dan proberen kunnen we het echt niet noemen. Strijen stond namelijk fantastisch, waren gedisciplineerd en vochten voor elke meter.  Of ….  zo voelde het tenminste als je in het veld stond.  Vooral de clashes tussen Ivo en de boomlange, maar voetballend zeer beperkte spits van de DBGC, waren een genot om naar te kijken. Met de brilstand werd de kleedkamer opgezocht. Daar werden de jongens onder het genot van een glaasje ‘zoete bocht’  toegesproken door Jordi Mourinho.

In de tweede helft bleek al snel dat deze toespraak de jongens had geïnspireerd. Want na tien minuten liet Strijen een veldspel zien die zijn weerga niet kent. Al combinerend werd de verdediging van DBGC aan flarden gespeeld. Uiteindelijk kwam de bal bij onze aanvoerder Bol. Die als een dartelende jonge hinde de diepte had gezocht, de bal ontving, dribbelde en verwoestend in de verre hoek raak schoot… 0-1 Strijen! Gewoon verdiend! Lang konden de mannen niet genieten van deze voorsprong, want binnen 4 minuten maakte DBGC al weer gelijk. De welbekende klutsbal belandde met veel geluk in de voeten van de spits van DBGC. Deze raakte vermoedelijk de bal verkeerd, want onverwachts werd Bart gepasseerd… 1-1.

Strijen schakelde hierop een paar tandjes bij wat resulteerde in grote kansen voor de aanvallers en een paar kleine kansjes voor Yank. 10 minuten voor tijd schreef Ricodinho bijna geschiedenis. Tot dusver is zijn voorkeursbeen nog onbekend, maar met rechts probeerde hij het van een afstand van ongeveer 30 meter. Terwijl zowel de spelers op het veld als de aanwezig toeschouwers hun adem inhielden, vloog de bal over de ‘aan de grond genagelde’ keeper en spatte uiteen op het aluminium… Paal! Slecht Schot! Uiteindelijk vergat Strijen zich verder in de wedstrijd te belonen waardoor de eindstand op 1-1 bleef steken.

Helaas geen kans meer op overwintering in de beker. Maar wel een puike pot op de mat gelegd tegen een tweedeklasser. Dit biedt perspectief voor het komende seizoen, waardoor Riga steeds dichterbij komt. Als objectieve aanschouwer heb ik weer van jullie genoten tijdens de eerste, tweede en vooral de derde helft! Ik kijk uit naar volgende week.

L’Architect - J. de Pijper