De meiden winnen de HW-bokaal!

In de voorronde wonnen de meiden van Binnenmaas met 14-0 en verloren we met 9-2 van ’s-Gravendeel.
Deze resultaten waren goed genoeg om de finale te mogen spelen.

Met twee wedstrijden en twee trainingen was het samengestelde M09-1 meidenteam nou niet bepaald een op elkaar ingespeeld geolied team, maar we beschikken over genoeg talenten om er een mooie wedstrijd van te maken.
We hebben er zin in, we gaan ervan genieten en we gaan heel erg ons best doen! Dat was de boodschap vooraf.
De spanning zat er duidelijk in bij de dames. Gespannen koppies en voor een meiden team was het maar wat stil in de kleedkamer.

De meiden van ’s-Gravendeel is een M010 die al het hele jaar bij elkaar speelt. VVStrijen M09-1 is een samengesteld team met twee speelsters uit de M08, zes uit de M09 en een uit de M010, we waren op fysiek vlak dus een stuk minder ver. Het zou dus een hele uitdaging gaan worden om een mooi resultaat te gaan behalen.

Het zonnetje scheen al goed op de vroege ochtend. Er was een zijlijn vol met enthousiast publiek en een scheidsrechter in een mooi tenue. Alles wat bij een finale hoort.
De toss werd gewonnen en de wedstrijd kon beginnen. Strijen begon de eerste 12 minuten wat afwachtend maar bood goed tegenstand. Het duurde even maar ‘s-Gravendeel kreeg de eerste kansen en na 12 minuten stonden we 2-0 achter.
Snel wat drinken en wat fruit naar binnen en een peptalk. We moeten gaan aanvallen dames! En dat gebeurde de tweede 12 minuten, de eerste kansen voor vv Strijen M09-1 waren een feit. Er werd strijd geleverd en ze hadden er zichtbaar lol in.
’s-Gravendeel kwam steeds beter in hun spel en ging goed overspelen wat ook in doelpunten resulteerde, het was inmiddels 4-0 geworden.
De dames bleven het proberen en het harde werken werd beloond met een doelpunt! De pet werd van de keepster de hoofd geschoten en de 4-1 was een feit, gelukkig hebben we een doelpunt gemaakt dacht ik toen nog.
 
Het was tijd voor limonade in de schaduw en even op adem komen na hard werken. Motto was: koppies omhoog, blijven genieten en op zoek naar het tweede doelpunt. En als het een beetje kan, probeer over te spelen.

De tweede helft was het allemaal anders……
De dames kwamen fris op het veld, en gingen er echt tegenaan. De schroom en het lieve was er vanaf en de mouwen werden opgestroopt.
De 4-2 en 4-3 vielen redelijk snel achter elkaar, opeens was alles weer mogelijk.
vvStrijen kreeg echt vleugels en het publiek ging er volledig achter staan, het gaf de meiden nog net een beetje meer power.
Met nog 12 spannende minuten te gaan startten we aan het laatste deel van de wedstrijd. vvStrijen was vol power en bij ‘s-Gravendeel was het beste er vanaf en wisten ze geen kansen meer te creëren.
En toen was daar de 4-4!  Luid gejuich! De dames waren nog niet klaar en ze gingen er vol tegenaan. 4-5!! Jeetje, wat een ontlading. En met een mooi afstandsschot was daar zelfs de 4-6.
Dit kon niet meer fout gaan, gingen we nou echt de finale winnen… Jeetje scheids fluit nou gewoon af, wat duren die 2 minuten toch lang….
Het laatste fluitsignaal klonk en de meiden vielen elkaar in de armen en er werd feest gevierd. Wat een wedstrijd!

Op naar de huldiging. De meiden mochten onder luid applaus en opzwepende muziek de hele mooie grote beker in ontvangst nemen. Ze maakten er met elkaar een mooi feestje van.
Alleen maar blije koppies en hele trotse ouders!
 
Lieve Suus, Evi, Leyla, Kate, Ziva, Lizzy, Mirjam, Silvie en Babette, we zijn super trots op jullie! Een herinnering om niet snel te vergeten.

Groeten trainer Sophy en Jos.