JO17-1 op gedeelde eerste plaats !

Door een knappe 2-1 overwinning op koploper en titelkandidaat Ijsselmonde wisten we dat we hen zouden passeren op de ranglijst.En dan was het kijken naar wat medeconcurrent RVVH zou doen tegen laagvlieger Smitshoek. Welnu, RVVH deed wat het moest doen, boekte een ruime overwinning en kwam daarmee in puntentotaal naast Strijen. Strijen kwam drie doelpuntjes tekort om zich te mogen kronen tot herfstkampioen, maar we kunnen meer dan tevreden terugkijken op de eerste fase van de competitie!

U zult misschien denken: Herfstkampioen? Ja, dat klopt, door de introductie van het zogenaamde 2-fasenvoetbal wordt eerst (in de herfst) een halve competitie gespeeld, waarna herindeeld wordt en een volledige ronde in de 2^e fase wordt gespeeld. We werden het dus nèt niet, maar zijn beretrots op de prestatie van deze mooie groep ‘matties’.

We nemen u mee terug naar half augustus van dit jaar. Na anderhalf door Corona verpeste seizoenen staan we aan de vooravond van ons ‘eerste jaars B-tjes’ seizoen.We wisten totaal niet waar we stonden, maar verwachten als eerste jaars een loodzwaar seizoen in de 1^ste klasse.We hadden lang vriendschapelijk doorgespeeld in de zomer en na een korte vakantiestop ook alweer vroeg begonnen met trainen.

Al op 21 augustus stond de eerste oefenwedstrijd op het programma, uit tegen Brielle. We verloren afgetekend met 5-1. Grote en sterke tegenstander. Kan gebeuren en was dus ook geen verrassing. Week later, thuiswedstrijd tegen Spirit. Wederom erg benieuwd. Hartstikke spannend. 2-2 Ruststand, maar uiteindelijk een mooie 4-3 overwinning. En belangrijker nog: voetballend was het al beter dan een week eerder. Een mooie opstap dus om 4 september de competitie mee in te gaan.

De eerste competitiewedstrijd dus, uitwedstrijd tegen Smitshoek: 0-7. Een aanvankelijk daverende verrassing, maar eigenlijk een veel te groot krachtsverschil.Een week later feitelijk hetzelfde verhaal: klinkende 8-1 overwinning tegen Slikkerveer. Week 3, 18 september, tegen RVVH 17-1. Fysiek zeer sterk, bomen van kerels. En wat waren we onder de indruk. 5-1 nederlaag. Maar we waren totaal onszelf niet. Verdedigens ‘staat’ het normaliter wel goed bij ons, maar die dag dus even niet en ook aanvallend hadden we weinig in te brengen. Verder zou deze dag ook het begin betekenen van een ware blessuregolf. Was er dan helemaal geen enkel lichtpuntje….? Toch wel. Dit soort wedstrijden zijn erg leerzaam en legt de pijnpunten veel beter bloot dan matches waarbij je zelf veel sterker bent. Na vervolgens tegen Rhoon weer ruim met 5-1 te hebben gewonnen, zouden we later nog zo’n tegenstander treffen: SHO. Ook fysiek sterk en ook in die wedstrijd vertoonden wij weer enig ‘Calimero-gedrag’, waren bovendien zeer slordig, leden veel balverlies, met een 0-5 verlies als resultaat.

Maar hoe mooi is het dan om te zien dat we werkelijk beter kunnen. Als we allemaal de mouwen opstropen, geloof hebben in eigen kunnen, dan zijn we in staat om het iedere tegenstander moeilijk te maken. En ofschoon er nog tal van leerpunten zijn, kunnen we ook gewoon goed voetballen. Dat bleek wel weer op 9 oktober, uit tegen Poortugaal en midweeks voor de Rijnmond Cup tegen IFC, uitkomend in de andere 1^ste klasse en nog zonder punt verlies. Beide wedstrijden wonnen we, met respectievelijk 1-3 en 4-2. Er werd gestreden voor iedere meter en bij vlagen gewoon erg goed voetbal gespeeld. Want dat is wat we willen. Voetballen! Verzorgd veldspel, met opbouw van achteruit. En als het niet anders kan overschakelen op andere strijdplannen.

Dat bracht ons dus bij 16 oktober met een thuiswedstrijd tegen -tot dan- koploper Ijsselmonde. Het herfstkampioenschap zat er nog in…… We waren er niet echt mee bezig, waren erg afhankelijk van het resultaat van RVVH, maar wilden natuurlijk wel ‘gewoon’ winnen en dan maar kijken waar het schip zou stranden…

De tegenstander was er één die gewoon niet wilde voetballen. Louter lange ballen. Dat is iets waar we normaliter moeite mee hebben. Maar verdedigend stond het als een huis en via een paar mooie aanvallen -en met een beetje geluk- gingen we rusten met een 2-0 voorsprong. De 2^e helft was minder. Erg fysiek. Soms ook wat hard en een verbaal sterk aanwezige tegenstander. Maar met de sterk fluitende en kenmerken van Bas Nijshuis (geniet van lekkere duels, en heeft normen en waarden hoog in het vaandel, zo hoort het!) vertonende scheidsrechter Bouman, die de wedstrijd keurig in goede banen leidde, kwam met 2-1 de spanning nog even terug, maar eigenlijk had Strijen de wedstrijd eerder in het slot moeten gooien en tegen tien man wat slimmer moeten zijn. Maar een kniesoor die daarop nog lette.

Overwinning dus. En daarmee was de eerste plaats een feit, net geen Herbstmeiser. Maar wie had dat vooraf gedacht……Echt een keurig resultaat als eerstejaars en een zo door blessures geplaagde groep.

We kijken vol verwachting uit naar de 2^e fase en bijbehorende indeling. Het zal zwaar worden. Maar O zo leerzaam! Er is een mooie basis om op verder te borduren. Verbeterpunten genoeg, erg leuk om aan te werken. Mannen gefeliciteerd met deze mooie prestatie.

Namens JO17-1 feliciteren we ook de JO15 met hun behaalde Herfst-kampioenschap. Tot slot bedanken we de spelers van JO17-2 en 15-1 voor hun hulp om ons door de blessuregolf heen te slepen.

Sportieve groet allemaal, Jaco